Afscheid nemen bestaat niet......
Door: Rutger
Blijf op de hoogte en volg Harten voor Gambia
16 Augustus 2014 | Gambia, Sere Kunda
Afscheid nemen bestaat niet….
Op het YFC is het goed vertoeven, onze vrienden zorgen uitmuntend goed voor ons en niet is te veel voor ze, no problem horen we dan ook iedere dag diverse keren en i’m sorry is een kreet die hun medeleven weergeeft. De Afrikaanse mensen in Gambia zijn gelukkig met weinig, hun gastvrijheid en opgewektheid laten ons dat iedere dag zien. Wat kunnen wij hier veel van leren.
We hebben de afgelopen dagen flink door gewerkt aan de school omdat we ons doel willen bereiken en dat is de school onder het dak krijgen. De afgelopen dagen hebben diverse van onze groep flink last van hun darmen gehad, gelukkig is dit meestal van tijdelijke aard en kunnen we gewoon ons werk doen. Het weekend was er een waar we halsreikend naar uitkeken. Werken in deze omstandigheden vergt veel energie en na 5 dagen flink scheppen,kruien, water halen etc. waren we er echt aan toe. We hebben ons heerlijk aan het strand vermaakt en kunnen hier lekker genieten van een biertje en een wijntje. Vrijdagavond zijn we na het strand heerlijk wezen eten in een plaatselijk restaurant in Fajara en dat is goed voor de maag en de teamspirit. Zaterdagmorgen zijn we naar de plaatselijke markt geweest waar het een drukte van belang is. Je weet niet waar je kijken moet en als groep blanke mensen worden ook wij aardig bekeken. De mensen zijn vriendelijk, de handelaren ook maar je moet het spelletje afdingen wel beheersen anders betaal je veel teveel voor je koopwaar. Gelukkig waren twee van de beste Afrikaanse afdingers met ons mee zodat we er op konden vertrouwen dat we een eerlijke prijs betaalden voor de spullen die we kochten. Afrikaanse stoffen werden er gekocht door de dames, hier laten ze jurken van maken door een plaatselijke kleermaker, we zijn benieuwd wat dat gaat worden. Het was heerlijk weer toen we gingen maar de lucht betrok vrij snel en toen de wind ook aantrok was dit een voorbode van een fikse regenbui. Dat gebeurde dus ook en we moesten ergens schuilen om niet tot op onze onderbroek nat te worden. We vonden een schuilplekje onder ee afdakje waar een aantal Afrikaanse vrouwen met hun kroost zat te schuilen. Een prachtige ontmoeting vond plaats en een mooi fotomoment met deze mensen was geboren. Na de markt gingen we weer naar het YFC en hebben daar in de avond het reisspel van Livingstone gespeeld, een leerzaam en gezellig spel. Op tijd naar bed want de dienst van Seal begint om 09:00 en duurt gemiddeld ruim 2 uur. Het was weer een prachtige dienst met veel praise en worship. Wij zongen weer twee liederen, De rivier en Heer ik prijs uw grote naam in het Engels. Seal zijn boodschap ging over tradities en het vastzitten daaraan, zeer herkenbaar en duidelijk verhaal. We nemen zijn preken mee en zullen daar nog wel eens mee aan het werk gaan.
In de middag hebben we een bezoek gebracht aan het ziekenhuis in Banjul. Het duurde even voordat we werden toegelaten maar toen we onze meegebrachte paracetamol hadden overhandigd werd het wat makkelijker. We voelden ons aardig opgelaten toen we de volwassenenafdeling op liepen, het was net kijken naar vissen in een aquarium. We vroegen of we snel naar de kinderafdeling mochten. De kinderen zaten er soms met hele families in een kamertje van 2 bij 3 maar wat waren ze blij met de bellenblazers en ballonnen . Het doet ons goed om iets voor deze kinderen te kunnen doen . We willen straks bij thuiskomst kijken of we iets voor dit ziekenhuis kunnen doen want ontbreekt ze niet alleen aan medicijnen . Na het bezoek gingen we naar het strand, lekker relaxen en energie opdoen voor een nieuwe werkweek.
Maandagmorgen, regenachtig weer, een echte Hollandse maandagmorgen waarbij je het liefst de dekens tot aan je oren trekt en niet de deur uit wilt gaan. We hebben een doel en dat motiveert ons om gewoon door te gaan en na het ontbijt in de truck te stappen . De vrouwen zijn op het YFC gebleven omdat er op de bouw voorlopig geen werk voor hun was. Ze hebben zich er nuttig gemaakt door het schilderen van muren en hekwerk. Het ziet er allemaal weer wat frisser uit, toppie. Het was inmiddels weer droog geworden en we konden ons weer voor bereiden op een tocht van een uur. Onderweg valt er zoveel te zien dat dit geen uur uitzitten is maar een uur genieten van de dingen die je ziet en iedere keer zie je weer nieuwe dingen. Het kijken naar de mensen is al een genot. Het zwaaien onder weg naar de mensen en het enthousiaste terug zwaaien zullen we straks thuis moeten afleren. We zien ons straks thuis al lopen om iedereen vol enthousiasme te begroeten, de mensen zouden ons denk ik raar aankijken, maar zou dat zo verkeerd zijn………..?
De bouw vordert gestaag, we ontmoeten op de bouwplaats lokale boeren die af en aan lopen naar hun land. De ezel is hier een geliefd dier maar de omgang ermee is niet altijd even vriendelijk. Het dier wordt echt als lastdier, met een hoofdletter, gebruikt. Na de bouw zijn de vrouwen met de gekochte stoffen naar de kleermaker gegaan om hun ontwerp in te dienen, we zijn benieuwd naar het resultaat. De heren zijn na hun douchebeurt lekker gaan relaxen. Arie en Rut hebben bij de bakker een mooie taart gekocht omdat we wisten dat een van onze Afrikaanse vriendinnen, Cecilia, de volgende ochtend 22 jaar zou worden. We hadden wat andere vriendinnen ingelicht om het geheim te houden .In de avond hebben we ons, onder de buien door, bezig gehouden met spel . Later op de avond hebben we het centrum versierd met ballonnen en vlaggetjes.
Dinsdagmorgen vroeg op om de taart op te halen in het 2e onderkomen van YFC, deze was in de vriezer gezet en was nog behoorlijk bevroren, maar ja een ijstaart smaakt ook prima. Rond 07:45 komt Cecilia naar het centrum, blij verrast zongen we haar toe. Ze was zeer geëmotioneerd , ze stak de fakkel op de taart aan. We hadden een leuke tas voor haar waar ze erg blij mee was. De vrouwen gingen weer mee maar konden eigenlijk nog niet veel doen. In de avond had Seal een ontmoeting geregeld op een klein christelijke compound van ca. 50 mensen. We gingen daar voor hun zingen en om er medicijnen, ballonnen en Bijbels uit te delen. Deze groep woont aan een zijtak van de rivier The Gambia en verdienen wat door het plukken van oesters . Ze stonden voor ons klaar toen we aankwamen. We deelden eerst ballonnen uit aan de kinderen. Tijdens het zingen voelden we ons verbonden met deze broeders en zusters, de kinderen dansten met de ballonnen en wat een blijdschap straalden van hun een lieve gezichtjes. Na het zingen baden in een kring, onder een heldere sterrenhemel, we voelden onze God heel, heel dichtbij. We kregen een rondleiding in hun dorpje en ze lieten ons hun primitieve onderkomen zien . Eisa, een meisje van ongeveer 12 jaar liet haar kamertje zien, een poster van een fruitcommercial, een kalender uit 2011, plastic bloemetjes aan de wand, zo aandoenlijk en wat was ze er trots op om dit aan ons te laten zien. We ontmoeten er de “ generaal”, hij noemde zich zo, waarom weten we niet. Na de rondleiding was er een innig afscheid , we hadden er weer nieuwe vrienden bij en een belevenis die we niet zo snel zullen vergeten. Na terugkomst in het centrum werd er nog lang nagepraat over dit bijzondere bezoek. Woensdagmorgen weer naar de bouw, de vrouwen bleven achter om verder te gaan met de opknapbeurt van het centrum. In de vond hadden we Bijbelstudie voorbereid, eerst een aantal liederen gezongen en daarna een gedeelte uit Jeremia 31:31 behandeld. Daarna in een kring kaarten op tafel gedaan wat zeer goed werd ontvangen door onze Gambiaanse broeders en zusters. We laten het spel hier achter.
Donderdagochtend gingen de vrouwen weer mee om de muurschildering te maken,een hoogtepunt na bijna twee weken werken, een foto is al geplaatst op de facebook pagina.
De laatste loodjes wegen het zwaarste wordt er wel eens gezegd maar dat gaat voor ons niet op. Het plaatsen van het hart van Gambia op het schoolgebouw geeft een voldaan gevoel , yes we did it ! We zullen het moeilijk krijgen als we aankomende dinsdag afscheid moeten gaan nemen van onze Afrikaanse vrienden maar we nemen ze mee in onze harten. We gaan ons de komende dagen nog even lekker ontspannen, restaurantje opzoeken, samen zijn met onze Afrikaanse broeders en zusters, lekker naar wat muziek luisteren. Zaterdag naar de ambachtelijke markt . Zondag mogen wij de dienst leiden. We moeten ons daar nog op voorbereiden, waarschijnlijk zal het thema “ De Heilige Geest “ zijn uit het Alpha programma. Maandagmorgen wellicht nog even naar de bouw om nog wat werk te doen en om afscheid te nemen van onze collega bouwvakkers.
Wat een verrijking van onze levens is deze trip geweest en wat is God heel dichtbij geweest. We hebben het met elkaar gedaan onder Gods aanwezigheid en met zijn kracht heeft Hij ons geleid. Hij zorgde voor goed weer want normaliter begint het regenseizoen in juli. We hebben gemerkt dat deze nu is begonnen nadat we het gebouw nagenoeg onder dak hebben. Wie de HEER kent is gelukkig dat hebben we hier gemerkt, meer hebben we niet nodig. Amen
Tot zover onze belevenissen, we hopen er thuis nog veel over te mogen vertellen.
Op het YFC is het goed vertoeven, onze vrienden zorgen uitmuntend goed voor ons en niet is te veel voor ze, no problem horen we dan ook iedere dag diverse keren en i’m sorry is een kreet die hun medeleven weergeeft. De Afrikaanse mensen in Gambia zijn gelukkig met weinig, hun gastvrijheid en opgewektheid laten ons dat iedere dag zien. Wat kunnen wij hier veel van leren.
We hebben de afgelopen dagen flink door gewerkt aan de school omdat we ons doel willen bereiken en dat is de school onder het dak krijgen. De afgelopen dagen hebben diverse van onze groep flink last van hun darmen gehad, gelukkig is dit meestal van tijdelijke aard en kunnen we gewoon ons werk doen. Het weekend was er een waar we halsreikend naar uitkeken. Werken in deze omstandigheden vergt veel energie en na 5 dagen flink scheppen,kruien, water halen etc. waren we er echt aan toe. We hebben ons heerlijk aan het strand vermaakt en kunnen hier lekker genieten van een biertje en een wijntje. Vrijdagavond zijn we na het strand heerlijk wezen eten in een plaatselijk restaurant in Fajara en dat is goed voor de maag en de teamspirit. Zaterdagmorgen zijn we naar de plaatselijke markt geweest waar het een drukte van belang is. Je weet niet waar je kijken moet en als groep blanke mensen worden ook wij aardig bekeken. De mensen zijn vriendelijk, de handelaren ook maar je moet het spelletje afdingen wel beheersen anders betaal je veel teveel voor je koopwaar. Gelukkig waren twee van de beste Afrikaanse afdingers met ons mee zodat we er op konden vertrouwen dat we een eerlijke prijs betaalden voor de spullen die we kochten. Afrikaanse stoffen werden er gekocht door de dames, hier laten ze jurken van maken door een plaatselijke kleermaker, we zijn benieuwd wat dat gaat worden. Het was heerlijk weer toen we gingen maar de lucht betrok vrij snel en toen de wind ook aantrok was dit een voorbode van een fikse regenbui. Dat gebeurde dus ook en we moesten ergens schuilen om niet tot op onze onderbroek nat te worden. We vonden een schuilplekje onder ee afdakje waar een aantal Afrikaanse vrouwen met hun kroost zat te schuilen. Een prachtige ontmoeting vond plaats en een mooi fotomoment met deze mensen was geboren. Na de markt gingen we weer naar het YFC en hebben daar in de avond het reisspel van Livingstone gespeeld, een leerzaam en gezellig spel. Op tijd naar bed want de dienst van Seal begint om 09:00 en duurt gemiddeld ruim 2 uur. Het was weer een prachtige dienst met veel praise en worship. Wij zongen weer twee liederen, De rivier en Heer ik prijs uw grote naam in het Engels. Seal zijn boodschap ging over tradities en het vastzitten daaraan, zeer herkenbaar en duidelijk verhaal. We nemen zijn preken mee en zullen daar nog wel eens mee aan het werk gaan.
In de middag hebben we een bezoek gebracht aan het ziekenhuis in Banjul. Het duurde even voordat we werden toegelaten maar toen we onze meegebrachte paracetamol hadden overhandigd werd het wat makkelijker. We voelden ons aardig opgelaten toen we de volwassenenafdeling op liepen, het was net kijken naar vissen in een aquarium. We vroegen of we snel naar de kinderafdeling mochten. De kinderen zaten er soms met hele families in een kamertje van 2 bij 3 maar wat waren ze blij met de bellenblazers en ballonnen . Het doet ons goed om iets voor deze kinderen te kunnen doen . We willen straks bij thuiskomst kijken of we iets voor dit ziekenhuis kunnen doen want ontbreekt ze niet alleen aan medicijnen . Na het bezoek gingen we naar het strand, lekker relaxen en energie opdoen voor een nieuwe werkweek.
Maandagmorgen, regenachtig weer, een echte Hollandse maandagmorgen waarbij je het liefst de dekens tot aan je oren trekt en niet de deur uit wilt gaan. We hebben een doel en dat motiveert ons om gewoon door te gaan en na het ontbijt in de truck te stappen . De vrouwen zijn op het YFC gebleven omdat er op de bouw voorlopig geen werk voor hun was. Ze hebben zich er nuttig gemaakt door het schilderen van muren en hekwerk. Het ziet er allemaal weer wat frisser uit, toppie. Het was inmiddels weer droog geworden en we konden ons weer voor bereiden op een tocht van een uur. Onderweg valt er zoveel te zien dat dit geen uur uitzitten is maar een uur genieten van de dingen die je ziet en iedere keer zie je weer nieuwe dingen. Het kijken naar de mensen is al een genot. Het zwaaien onder weg naar de mensen en het enthousiaste terug zwaaien zullen we straks thuis moeten afleren. We zien ons straks thuis al lopen om iedereen vol enthousiasme te begroeten, de mensen zouden ons denk ik raar aankijken, maar zou dat zo verkeerd zijn………..?
De bouw vordert gestaag, we ontmoeten op de bouwplaats lokale boeren die af en aan lopen naar hun land. De ezel is hier een geliefd dier maar de omgang ermee is niet altijd even vriendelijk. Het dier wordt echt als lastdier, met een hoofdletter, gebruikt. Na de bouw zijn de vrouwen met de gekochte stoffen naar de kleermaker gegaan om hun ontwerp in te dienen, we zijn benieuwd naar het resultaat. De heren zijn na hun douchebeurt lekker gaan relaxen. Arie en Rut hebben bij de bakker een mooie taart gekocht omdat we wisten dat een van onze Afrikaanse vriendinnen, Cecilia, de volgende ochtend 22 jaar zou worden. We hadden wat andere vriendinnen ingelicht om het geheim te houden .In de avond hebben we ons, onder de buien door, bezig gehouden met spel . Later op de avond hebben we het centrum versierd met ballonnen en vlaggetjes.
Dinsdagmorgen vroeg op om de taart op te halen in het 2e onderkomen van YFC, deze was in de vriezer gezet en was nog behoorlijk bevroren, maar ja een ijstaart smaakt ook prima. Rond 07:45 komt Cecilia naar het centrum, blij verrast zongen we haar toe. Ze was zeer geëmotioneerd , ze stak de fakkel op de taart aan. We hadden een leuke tas voor haar waar ze erg blij mee was. De vrouwen gingen weer mee maar konden eigenlijk nog niet veel doen. In de avond had Seal een ontmoeting geregeld op een klein christelijke compound van ca. 50 mensen. We gingen daar voor hun zingen en om er medicijnen, ballonnen en Bijbels uit te delen. Deze groep woont aan een zijtak van de rivier The Gambia en verdienen wat door het plukken van oesters . Ze stonden voor ons klaar toen we aankwamen. We deelden eerst ballonnen uit aan de kinderen. Tijdens het zingen voelden we ons verbonden met deze broeders en zusters, de kinderen dansten met de ballonnen en wat een blijdschap straalden van hun een lieve gezichtjes. Na het zingen baden in een kring, onder een heldere sterrenhemel, we voelden onze God heel, heel dichtbij. We kregen een rondleiding in hun dorpje en ze lieten ons hun primitieve onderkomen zien . Eisa, een meisje van ongeveer 12 jaar liet haar kamertje zien, een poster van een fruitcommercial, een kalender uit 2011, plastic bloemetjes aan de wand, zo aandoenlijk en wat was ze er trots op om dit aan ons te laten zien. We ontmoeten er de “ generaal”, hij noemde zich zo, waarom weten we niet. Na de rondleiding was er een innig afscheid , we hadden er weer nieuwe vrienden bij en een belevenis die we niet zo snel zullen vergeten. Na terugkomst in het centrum werd er nog lang nagepraat over dit bijzondere bezoek. Woensdagmorgen weer naar de bouw, de vrouwen bleven achter om verder te gaan met de opknapbeurt van het centrum. In de vond hadden we Bijbelstudie voorbereid, eerst een aantal liederen gezongen en daarna een gedeelte uit Jeremia 31:31 behandeld. Daarna in een kring kaarten op tafel gedaan wat zeer goed werd ontvangen door onze Gambiaanse broeders en zusters. We laten het spel hier achter.
Donderdagochtend gingen de vrouwen weer mee om de muurschildering te maken,een hoogtepunt na bijna twee weken werken, een foto is al geplaatst op de facebook pagina.
De laatste loodjes wegen het zwaarste wordt er wel eens gezegd maar dat gaat voor ons niet op. Het plaatsen van het hart van Gambia op het schoolgebouw geeft een voldaan gevoel , yes we did it ! We zullen het moeilijk krijgen als we aankomende dinsdag afscheid moeten gaan nemen van onze Afrikaanse vrienden maar we nemen ze mee in onze harten. We gaan ons de komende dagen nog even lekker ontspannen, restaurantje opzoeken, samen zijn met onze Afrikaanse broeders en zusters, lekker naar wat muziek luisteren. Zaterdag naar de ambachtelijke markt . Zondag mogen wij de dienst leiden. We moeten ons daar nog op voorbereiden, waarschijnlijk zal het thema “ De Heilige Geest “ zijn uit het Alpha programma. Maandagmorgen wellicht nog even naar de bouw om nog wat werk te doen en om afscheid te nemen van onze collega bouwvakkers.
Wat een verrijking van onze levens is deze trip geweest en wat is God heel dichtbij geweest. We hebben het met elkaar gedaan onder Gods aanwezigheid en met zijn kracht heeft Hij ons geleid. Hij zorgde voor goed weer want normaliter begint het regenseizoen in juli. We hebben gemerkt dat deze nu is begonnen nadat we het gebouw nagenoeg onder dak hebben. Wie de HEER kent is gelukkig dat hebben we hier gemerkt, meer hebben we niet nodig. Amen
Tot zover onze belevenissen, we hopen er thuis nog veel over te mogen vertellen.
-
16 Augustus 2014 - 06:40
Klaas En Reinie Heek:
Hallo harde werk(st)ers!
Als we zo de reisverslagen van Rutger lezen (prachtig op papier gezet trouwens), dan hebben jullie allen een onvergetelijk mooie ervaring opgedaan in jullie leven! Geweldig werk hebben jullie afgeleverd, maar het heeft jullie zelf ook goed gedaan! Wie goed doet, goed ontmoet. Het was zeker geen snoepreisje. Jullie hebben de handen uit de mouwen gestoken.
Maak er nog een paar mooie dagen van! Neem straks de herinneringen mee in jullie hart. Wij wensen jullie dinsdag een heel goede reis terug naar Bunschoten en D.V. een behouden thuiskomst.
Reinie & Klaas Heek
-
16 Augustus 2014 - 10:08
Hans En Betty - Bunschoten-Spakenburg:
Lieve lieve allemaal, wat een ervaringen he, daar zullen jullie nog wel even mee rondlopen hoor.
Deze indrukken ben je niet zomaar kwijt en gaat mee voor je leven.
Is ook goed om dit mee te nemen, het leven kent zoveel items/indrukken, het maakt je mooi van binnen en echt Christen.
Houd vast aan Hem die jullie niet loslaat.
Nogeven en dan weer naar huis met een rugzak die overvol is, maar deel het met ons en velen die jullie lief zijn.
Dikke kuzz en Gods nabijdeid van ons gezinnetje, Hans en Betty XXX
-
16 Augustus 2014 - 10:55
Gerjanne En Mark:
Wat mooi om jullie reisverslag te lezen en wat fijn dat jullie zoveel werk hebben kunnen verrichten daar. Wij kunnen niet wachten tot jullie weer veilig thuis zijn en alle verhalen met ons delen.
Tot snel
Mark en Gerjanne en Tatjana -
16 Augustus 2014 - 11:29
Cees Zandbergen:
wat mooi dat jullie dat mogen en wiilen door de grote kracht van DE HEER
ook een grote belevenis,we wensen veel kracht en moed
voor de laatste loodjes,
een hele goeie reis terug en we hopen jullie gauw weer te zien
groeten ellie en cees
.
-
16 Augustus 2014 - 11:37
Eefje Koelewijn:
Lieve toppers, jullie zijn geweldig! Wat mooi en indrukwekkend om jullie verslagen te lezen.
En wat fijn dat jullie zoveel mooi werk hebben mogen verrichten.
Nog een paar mooie dagen en een goeie reis toegewenst. Xx
-
16 Augustus 2014 - 12:25
Tim Duyst:
Indrukwekkend reisverslag
Goede voorbereiding voor de dienet zondag
Sterkte straks met het afscheid nemen van jullie vrienden
En een goede terugreis toegewenst
Groet Tim -
16 Augustus 2014 - 12:29
Rita Poort :
Wat een prachtig verslag en foto's! Nu komt het afscheid nemen van jullie dierbare afrikaanse vrienden. Dat zal best moeilijk zijn. Neem ze mee in jullie harten. Hier word ook op jullie gewacht om jullie verhalen en belevenissen te horen. En.....als je een keer enthousiast zwaait , zwaai ik zeker enthousiast terug!!
Liefs , Freek en Rita. -
17 Augustus 2014 - 15:41
Arnold:
Harten voor Gambia goed -doeners,
Een topprestatie door jullie. Alles goed verlopen en gebracht, wat gehoopt was te ervaren.
Welzijn is niet afhankelijk van welvaart. Jullie zien er allemaal goed uit. De "four degrees" zeker in hun nieuwe dress.
Goeie reis terug naar "beloofde land".
Groeten Arnold en Hanneke
-
17 Augustus 2014 - 17:16
AnneLin En Tjitse:
Lieve mensen wat ontroerd het ons om dit te lezen.
Wat een ervaringen voor jullie allemaal.
Het afscheid zal zeer zeker emotioneel zijn voor iedereen.
Gods zegen toegewenst.
Enne. .. blijven zwaaien hoor!
Dikke knuffel en zoen.
Tjits en Lin
-
17 Augustus 2014 - 18:52
Andre En Metje:
lieve allemaal wat een prachtig reisverslag, zo mooi verwoord door Rutger dat het lijkt of we er een beetje bij zijn. Jullie mogen trots zijn op jezelf, goed en mooi werk gedaan. Een hele prestatie. Wij wensen jullie nog een paar mooie dagen toe. Voor straks een hele goede en veilige reis terug, en wij zijn heel erg nieuwsgierig naar jullie verhalen en belevenissen. Groetjes van ons xxx -
17 Augustus 2014 - 20:55
Anja Muijs:
wat een prachtig verslag van jullie reis,wat zal het moeilijk voor jullie geweest zijn zo warm,en om al die lieve kinderen zo te zien ,en wat een werk ,het zal moeilijk zijn om afscheid te nemen ,maar ik denk dat jullie ook weer graag naar huis gaan,we wensen jullie een goede reis terug hartelijke groeten jan en anja muijs.
-
18 Augustus 2014 - 12:38
Wilma Van De Groep:
Wat een levenservaring voor jullie, een hele bijzondere reis.
We zijn benieuwd naar jullie verhalen en wensen jullie een goede terug reis toe,
tot ziens in Bunschoten, liefs Cees en Wilma. -
18 Augustus 2014 - 21:17
Wilma :
Lieve allemaal ,wij wensen jullie een voorspoedige terugreis toe !! En straks heerlijk genieten van jullie eigen ' stekkie ' zo lekker weer op jullie eigen bed .......en douche ......
Hartelijke groet van Wim en Wilma Poort -
22 Augustus 2014 - 21:27
Loes:
Lieve mensen,
zo indrukwekkend om jullie reisverslag te lezen, heel mooi geschreven Rut!
Wat een ervaring en wat hebben jullie hier geweldig mooi werk gedaan en wat een inzet.
Daar mogen en kunnen jullie trots op zijn! Een ervaring om nooit te vergeten.
Jullie mochten gaan onder het motto: Harten voor Gambia, jullie zullen terugkeren met Gambia in je hart!!
Sterkte met het afscheid en voor dinsdag een hele goede terugreis.
Lieve groet, Henk en Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
